
Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.
Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.
Najbardziej bolą szanse, których
nie wykorzystaliśmy. Marzenia,
które rozbiły się o beton. Najbardziej
bolą ludzie, których mijamy, którzy
wiecznie wszędzie się spieszą.
Najbardziej żałujemy tego, czego
nie mieliśmy odwagi zrobić, a co
pulsowało w naszych sercach.
Ból po stracie jest tak silny, jak silna była więź.
I tak się
właśnie kończy świat,
nie hukiem, a skomleniem.
Nie wybieram jednej z
twoich dróg. Wybieram własną.
Nocni Łowcy nie żegnają się przed
bitwą. Ani nie życzą sobie powodzenia.
Trzeba się zachowywać tak, jakby ich powrót
był pewny, a nie zależał od szczęścia.
Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
Nie można być szczęśliwym, póki
się nie zrozumie, że życie jest smutne.
Śmiech i marzenia są sekretem lepszego życia.
Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat... Lecz bagaż życiowych doświadczeń.
Gdy wokół jest ciemno,
pozostaje tylko spokojne czekanie,
aż oczy przywykną do mroku.