Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.
Sztuka nigdy nie bierze się ze szczęścia.
W nałóg wpisana jest całkowita samotność.
Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.
Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwoje grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię".
(...) niczego nie należy zakładać z góry. W ten sposób łatwo sobie zrobić krzywdę.
Prawda potrafi być wolniejsza od ślimaka, kłamstwa zaś mkną na skrzydłach wiatru.
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyk radości.
Pamiętaj, że jeżeli pragniesz osiągnąć coś, czego nigdy nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nigdy nie robiłeś. Bez marzeń życie przypominałoby szarą, monotonną rzeczywistość.
Słowa. Tylko słowa. Wielka magia narodzona z kruchych dźwięków. Kiedy dobrze się nad tym zastanowić, niemożliwe staje się zrozumienie, jak potężne są właśnie one. Słowa są zdolne do przekształcenia rzeczywistości, do jej kształtowania, do jej tworzenia. Przez słowa niemalże wszystko staje się możliwe.
Kończą mi się litery. Nie mam już ani
słowa. Ktoś obrabował mnie z całego słownika. Wiem, że słowa potrafią ranić.
Ale nie sądziłam, że mogą zabić.
Są starzy najemnicy i odważni najemnicy. Ale nie ma starych, odważnych najemników.