Żyjemy w nieszczęściu, trzeźwość jest dla nas cierpieniem.

 Uczucia to kolory duszy. Są
cudowne i niezwykłe. Bez nich

świat staje się bezbarwny i ponury.

 Materia ulega umysłowi.

 Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

 Liczba miejsc w raju jest ograniczona, i tylko wejście do piekła jest dla wszystkich otwarte.

 Człowiek rzucony w przepaść spada albo lata.

 Nie wiesz, że problemy to ukryte możliwości?

 Nikt nie jest szczęśliwy, bo szczęśliwym się zaledwie bywa, tak samo jak nieszczęśliwym, ale ani jedno, ani drugie nie trwa wiecznie.

 Wszystko jest efemeryczne jak ruchome obłoki, które kształtami o rzeźbionej finezji malują nieskończenie błękitne płótno niebios. Ani obłok nie ma już za chwilę, ani płótna nie jest już takie samo.

 Nie ma na świecie samotniejszego uczucia niż brak zrozumienia. Rozmawiasz, a ludzie patrzą na ciebie, jakbyś mówił w zupełnie niewiadomym im języku.

 Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...