Zaczekaj na mnie. Zaczekaj na mnie, i już zawsze będziemy ...

 Dzisiejsze pokolenie ma mocne głowy i zimne serca.

 Być przez całe życie niekochaną - to jeszcze trudniej niż być przez całe życie niekochanym.

 Życie przypłynęło do nas puste. Musimy zadbać o to, żeby zagościło w nim szczęście.

 Wiedza zawsze poprzedza działanie.
Informacje zdobyte samodzielnie są cenniejsze
od tych, które otrzymuje się od innych.

 Jest wiele gorszych rzeczy niż śmierć. Nie być kochanym albo nie być zdolnym, by pokochać kogokolwiek: to jest gorsze.

 Świadomość. Wszystko to funkcja świadomości. Ale świadomość nie trwa wiecznie.

 Miłość to bardzo głęboka troska o
kogoś. Świadomość, że ktoś bardzo
wiele dla nas znaczy, że nasz świat byłby
pusty, gdyby jego w nim zabrakło.

 Nic nie jest wieczne. Nawet Mona Lisa się rozpada.

 A przecież oboje wyobrażali to sobie inaczej, wyobrażali sobie, że będą inni niż te wszystkie pary, które widywali na weselach i pogrzebach. Zmęczone sobą. Wkurwione. Mające siebie dość. Nie, on miał być jej, a ona miała być jego. Mieli się wygłupiać, mieli kpić z życia. Przecież czuli się ze sobą tak dobrze. Przecież się lubili.

 Zawsze, gdy myślę, że wszystko straciłem, okazuje się, że jeszcze jest coś do stracenia.