Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 Niektórzy pojawiają się znienacka. Mieszają, mącą w naszych sercach. A potem znikają bez pożegnań. Żadne czary, tylko nasza naiwność pozwala byle komu się oswoić.

 Morał z tej historii jest taki, że nie pamiętamy co się stało. To, co pamiętamy, staje się tym, co się wydarzyło.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Naiwność to jedno. A świadomość tego, co właściwe, to zupełnie co innego.

 Gdziekolwiek są drzwi, przez które może wkroczyć miłość, zostaw je otwarte. Miłość to jedyna rzecz, która ma prawo do wszelkich swobód. Gdziekolwiek są drzwi, przez które miłość może wejść, nigdy ich nie zamykaj.

 Bo kiedy znajdziesz kogoś, kto lubi was za to,
jacy jesteście naprawdę, i kogo wy lubicie za to,
jaki on jest naprawdę, musicie zrobić wszystko,
co w waszej mocy, żeby go nie stracić.

 Chcę zostać oczyszczona. Chcę spalić złe wspomnienia i wszystko, co we mnie złe.

 Umiał wyznawać miłość, niestety, nie bardzo wiedział jak kochać.

 Pozwalałam rozkwitać wściekłości, żeby zajęła miejsce bólu.

 Tylko głupiec sam się poniża, gdy na świecie pełno jest ludzi gotowych zrobić to za niego.