Zamiast zostać kimś szczególnym, stałam się jego słabością.

 Taka święta, że nawet urodą nie grzeszy.

 Zastanawiam się, co powinienem
zrobić. Chociaż to niezbyt skomplikowane.
Rzecz sprowadza się do dwóch możliwości.
Zacząć żyć lub zacząć umierać

 Pamiętaj chłopcze, że człowiek
rozumny zawsze woli stać na uboczu,
gdyż świat znacznie lepiej widać, kiedy
samemu jest się skrytym w mroku.

 Praca na świeżym powietrzu zawsze daje posmak wolności i niezależności.

 Pomocną rękę należy po dać tym, którzy mądrze walczą, a nie mogą dać sobie rady.

 Wahanie jest złodziejem czasu. Trzeba wszystko umieć chwytać za kołnierz.

 Służące wiedzą wszystko –
znacząco wznosząc łapę, zauważył
kot. – Jest błędem sądzić, że są ślepe.

 Gdy się człowiek porządnie i długo wypłacze, na ogół robi mu się lepiej, nawet jeśli okoliczności nie zmieniły się ani na jotę.

 Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia
jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać
ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w
drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.

 Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda.