Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.

 I cóż to za świat, który naprzód obdziera z ideałów, a potem skazuje obdartego?

 Czy się unoszą? O tak. One pławią się w powietrzu.

 Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie.
Podróżować dookoła, wyprzedzając
słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak
bez końca i nie starzeć się ani o dzień.

 Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle
nie ma już prawdy, do której można wrócić.

 W prawdziwej miłości jest dusza, która otacza ciało.

 A potem świat znów zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej.

 Uważaj. Któregoś dnia wydłubiesz dziurę w niebie
i cały świat się przez nią
zawali. A wtedy wszyscy będziemy w tarapatach.

 Czasami czyny są bardziej przekonujące niż słowa.

 -A jak mówisz na latarkę? Ręczny miotacz fotonów?

 Jeśli się martwisz, że zwariowałaś, jak poznasz, że jednak nie?