(...) cud nie zawsze jest tym, czym nam się wydaje.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie,
własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Szczęście to mieniąca się
jak tęcza bańka mydlana, która
jak i ona pęka przy byle dotyku.

 Im dalej uciekasz, tym bardziej się zbliżasz.

 Zakochanie nigdy się nie boi. Gdybyśmy dorównywali mu odwagę, bylibyśmy niepokonani.

 Milczenie to przyjaciel, który nigdy nie zdradza.

 Szczęście jest czymś, co przychodzi
pod wieloma postaciami, któż więc
je może rozpoznać?

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Wszyscy są skompilowani, wszyscy są nieprzewidywalni.

 - Sprawiam ci ból? - spytał łamiącym
się głosem i spojrzał na nią bezbronnie.
- Tylko wtedy, kiedy mnie zostawiasz - odparła i wtuliła się w niego. - Nie opuszczaj mnie nigdy więcej.

 Potrzebujesz przyjaciela - jak każdy.