(...) cud nie zawsze jest tym, czym nam się wydaje.

 Nie trzeba skakać do piekła,
żeby wiedzieć, że jest tam gorąco.

 Pamiętaj kochanie, kiedy śnisz o mnie, niech to będą piękne sny.

 (...) znów przypłynęła do mnie fala wielkiej tęsknoty za tobą i od kilku dni paraliżuje mnie i nie daje o niczym innym myśleć. Tu kiedyś wypadł mi talerz z rąk, bo nagle zjawiłeś się w moich oczach. A wczoraj, wyobraź sobie, założyłam bluzkę na lewą stronę. I przecież przeglądałam się w lustrze przed wyjściem. Ale jakbym nie widziała w nim siebie.

 Czuła, że gdzieś tam, na świecie, musi
być coś innego, jakieś inne miejsce, które
umiałaby od razu rozpoznać i nazwać domem.

 W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele wygodniej.

 Panować można nad tym, co
się myśli, ale nie nad tym, co się czuje.

 Potrzeba smutku stała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.

 Bóg nie gra w kości ze wszechświatem.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie.

 Ktoś, kto czepia się drobiazgów, jest już przekonany.