
Gdybyśmy nadal mogli żyć tak jak dawniej,oglądając cudze wojny w ...
Gdybyśmy nadal mogli żyć tak jak dawniej,oglądając cudze wojny w telewizji.
Problemy są jak karaluchy.
Póki kryje je ciemność, wcale się nie boją, ale wystarczy poświecić, a natychmiast się spłoszą i pierzchną.
Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.
A wówczas pozdrowił Śmierć
jak starego przyjaciela i poszedł
za nią z ochotą, i razem, jako równi
sobie, odeszli z tego świata.
Byłem dla niej tylko róży, podobną do setek tysięcy innych róż. Ale jeśli mnie oswoisz, będziemy dla siebie potrzebni. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. Będę dla ciebie jedyny na świecie...
Są takie spojrzenia, które można sobie zapamiętać na całe życie. Ułożyć w pamięci jedno po drugim, jak kwiaty w zielniku i do śmierci przeglądać, wspominając, gdzie
które zostało znalezione. Lub otrzymane.
[...] przemoc, nawet jako środek ostateczny, przynosi kiepskie rezultaty.
Ale myśl nie ma powiek, żeby je zamknąć, ani uszu, żeby je zatkać,...
Ale czy wszystko, co spotykamy w życiu, musimy natychmiast oglądać pod mikroskopem?
Jestem tam na dole i czekam; jestem tu na górze i obserwuję.
Któregoś pięknego dnia umierasz i już.