
W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się ...
W końcu rany po ludziach, którzy odeszli, najszybciej goją się w osiedlowych barach.
Każdy występek jest pospolity, tak samo jak każda pospolitość jest występkiem.
Umrzeć to każdemu dobrze robi...
Patrzę na samochód za mną, oceniając, jak długi będzie mój spacer wstydu.
Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.
Szczęście to chwila, która przychodzi i przemija.
Ostatecznym celem każdego Zwycięstwa jest Porażka - tak jak celem Życia jest Śmierć.
Dom tworzą ludzie, a nie ściany.
Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.
Nie zawsze musi istnieć jakiś dobry
bohater. Tak jak i nie zawsze musi istnieć
zły. Większość ludzi plasuje się gdzieś pośrodku.
Czasami martwi potrafią mówić.