Żadne okrucieństwo nie dorównuje potwornością okrucieństwu uwielbianego dziecka.

 Uśmiecham się do niego, zakochana
nieco bardziej niż trzydzieści sekund temu.

 Uciekam, więc jestem. A raczej: uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.

 Nie umiem się modlić - powiedział Enders. - Zostaje mi tylko nadzieja.

 Nie możesz tak po prostu uczynić
mnie innym, a potem odejść.

 Przyszłość pragną poznawać tylko ci, którzy są nieszczęśliwi w teraźniejszości.

 Nigdy nie ufaj gatunkowi, który się uśmiecha. Na pewno coś knuje.

 -To wojna?-zapytał
-Ależ nie, to nasze życie.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Aby się znowu urodzić, umrzeć najpierw trzeba.

 Zmartwienie pożera serce. Zabija.