- Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.

 Równowaga jest najważniejsza, jeśli na moment ją stracisz, to jesteś zgubiony.

 Nie ma nic bardziej niesprawiedliwego niż nieodwzajemniona tęsknota. To nawet gorsze niż nieodwzajemniona miłość.

 Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się po niej nie zostaje.

 Od dziecka wiedziałem, że życie nas okalecza. Każdego z nas. Nie da się tego uniknąć. Ale powoli zaczynam się przekonywać, że możemy zostać uzdrowieni. Że nawzajem się uzdrawiamy.

 Nauczyć się czegoś od swych wrogów jest najlepszą drogą, aby ich polubić.

 Gdzie kończy się
rozwaga, a zaczyna chciwość?

 I tęsknię za tym,więc już wiem co to tęsknota.Warto dla niej zejść na ziemię.

 - Nicponiu! Skradłeś mojej żonie
całusa! - Ja? Niech mnie pan zrewiduje!

 Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.

 W końcu zrozumiałem, że znałem śmierć tylko z drugiej ręki. Nie miałem do czynienia z śmiercią osobiście, zawsze byłem tylko obserwatorem. Ale teraz, kiedy stałem u progu życia, zrozumiałem, że śmierć jest czymś więcej niż tylko końcem. Jest to transformacja, wymiana perspektyw. Śmierć to świadek, który obserwuje, jak żywy stąd odchodzi.