To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.

 Podziwiał ich. Byli idealistami. On był tylko realistą. I było mu wstyd.

 Widzimy szczęśliwych ludzi, których nie my uszczęśliwiamy, i to jest nieznośne!

 Świadomość strachu może stanowić obronę, o ile cię nie poraża.

 Poranek jakby oklapł i postanowił trwać kilka lat.

 Wszyscy umrzemy. Kiedy? Każdy musi się liczyć z własnym pechem.

 Kiedy jedne drzwi do szczęścia się zamykają, inne się otwierają; ale często tak długo patrzymy na te zamknięte, że nie widzimy tych, które się dla nas otworzyły.

z książki "Truth"

 Nie, to nie jest tak, że umieramy za jednym razem, umieramy o siebie kawałek po kawałku, każdego dnia jesteśmy mniej sobą i więcej - kimś innym.

 Nie tylko krew wypełnia
moje serce. Jest tam jeszcze
czyjeś imię, miłość i nadzieja.

 Mylisz niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu

 Czyżby miał pan o ludziach wokół siebie aż tak wysokie mniemanie, że zależy panu na tym, co myślą?