To taki symbol. Mężczyźni podają sobie dłonie, my jemy czekoladę.

 Sądzę, że wszyscy mamy nasze małe tajemnice.

 Nieprawdą jest, że ludzie mogą się w kimś zakochać, patrząc jedynie na jego portret.

 W każdej chwili naszego życia dokonujemy wyborów.

 Jak pogoń za wiatrem. I bez przerwy na drugim planie.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.

 Zawsze łatwiej zrzucić ciężar na cudze barki.

 W królestwie ślepych jednooki królem.

 I wciąż mnie zaskakuje to, jak można się czegoś tak bardzo bać, a potem to przechodzi i okazuje się, że nic ci nie jest. Że strach to tylko strach. Że najtrudniejsze jest żyć, a nie umierać. Że co by się nie wydarzyło, zdarzy się. Ile rzeczy można przetrwać, zanim umrzemy.

 Ślady, które ludzie pozostawiają po sobie, zbyt często są bliznami.