Ach, do diabła, jak gorzko smakuje życie.

 Czasem gdy musimy z
kogoś zrezygnować, najtrudniej sobie
uświadomić, że nigdy nie był nam przeznaczony.

 Gdy wiemy, że wszystko jest przemijające, jak można brać coś na serio? Nic nie jest trwałe, niezmiernie absurdalne jest poświęcanie czegokolwiek cokolwiek.

 Ludzie zdrowie mogą zyskać tylko wtedy, gdy wydobędą się z bagna codzienności.

 Nie spotyka się aż tyle szczęścia w życiu, aby sobie można było pozwolić na marnowanie go.

 Żyj dniem i bierz co przyniesie.

 Nawet smutne wspomnienia
są częścią tego, kim jesteśmy.

 Czasem zależy nam na kimś i
lubimy spędzać z nim czas, ale
to nie wystarcza, żeby być razem.

 Za krótką chwilę pełnego szczęścia płaci się przewlekłym bólem.

 Może to nie jest pozór. Może
wszystko jest takie, jak wygląda. I to,
czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze, niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.

 Dotyk odsłania zbyt wiele, niewyobrażalnie mnie męczy, dlatego staram się go unikać za wszelką cenę.