To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się ...

 (...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Dopóki żyjesz, istnieje szansa.

 Duszności, lęki, obawy, niepokoje, które nas terroryzują, są tylko chimerami. Gonią nami, dopóki nie spojrzymy im prosto w oczy.

 Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.

 Nie chcę zniszczyć ci życia.

 Dojrzałość to przecież nie liczba przeżytych lat... Lecz bagaż życiowych doświadczeń.

 Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.

 Przeszłość kryje klucz do przyszłości nauki.

 Jest się tylko tym, co się pamięta.

 Nigdy nie ograniczaj się tylko do tego, co inni ci mówią. Ty jesteś twoim własnym ograniczeniem. Jeżeli chcesz robić rzeczy, zrób je. Jeżeli chcesz podążać za swoimi marzeniami, poszukaj ich.