To może paradoksalnie brzmi, ale są dramaty, które kończą się ...

 Kto kocha, obdarza wolnością.

 To, co dajesz Momo pozostaje Twoje na zawsze. To, co zachowujesz jest na zawsze stracone.

 Wiem, czego mi w tobie brakuje i nie zamierzam tego szukać u innych.

 Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.

 Nigdy, przenigdy nie pozwól, aby ktoś widział cię płaczącą.

 Jeśli nie rozliczysz się z przeszłością, nie oczekuj, że przyszłość przyniesie ci coś dobrego.

 Nikt nie powinien zostawać
sam na starość, ale to nieuniknione.

 Nie mogę zmienić przeszłości.

 Kto abstrakcyjnie kocha całą
ludzkość, kocha prawie zawsze samego siebie.

 Naucz się polegać na sobie, żeby
inni czuli, że mogą polegać na tobie.