Chaos był zawsze naturalnym stanem wszechświata.

 Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.

 Padnie za wiele kłamstw, a potem nagle
nie ma już prawdy, do której można wrócić.

 Jesteście zatruci wiedzą.

 Ten, kto powstał z powietrza, nie powinien oskarżać wiatru.

 I wtedy to Prosiaczek dowiedział się, jakim był Głupim Prosiaczkiem.

 Znasz to uczucie, że jesteś w jakimś miejscu i pytasz sam siebie, co tu robisz? Ze mną jest tak cały czas, skręca mnie, żeby sobie pójść. Z każdego miejsca, w którym jestem,
do innego. To nie ma końca.

 Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa, pomyślała. Strach.

 Najważniejsze są wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic, wspomnienia wciąż żyją.

 -Kolacja!- w drzwiach biblioteki stała
Isabelle z łyżką w ręce. - Dobry Boże, nadeszła chwila grozy- mrukną Jace.

 To nasze blizny czynią nas tym, kim jesteśmy.