Gdy ogarnia mnie depresja, biorę się do roboty.

 Każdy z nas ma wybór. Nikt nie ma prawa nam go odbierać. Nawet z miłości.

 Trudno określić jego wiek. Ale sądząc po cynizmie
i zmęczeniu światem, będących odpowiednikiem datowania węglem dla ludzkiej osobowości,
miał jakieś siedem tysięcy lat.

 Miłości też można się nauczyć.

 Im więcej odpoczywasz, tym dłużej żyjesz.

 Ból krzywdy rozchodzi się i rośnie, i wreszcie rozrywa to, co dobre.

 Ten kocha naprawdę, kto nie wie, dlaczego kocha.

 Miałam ochotę wymachiwać
rękami i wrzeszczeć: Mam siedemnaście
lat! Nie mogę uratować świata. Nie
umiem nawet równolegle parkować.

 Wszystko się zmienia w moim
życiu, a świat pozostaje taki sam.

 Wolność w ciasnej klatce- nazywają to wiernością.

 Moje życie ktoś kiedyś przeklął - im dłużej jest w nim lepiej, tym większą można mieć pewność, że zaraz coś się popsuje.