Nic nie może się równać z dotykiem czyichś dłoni na ...

 Czasem mam wrażenie, ze jesteśmy zasupłani tak, że nie da się tego rozplątać.

 Ostatecznie żyjemy po
to, aby zapewniać rozrywkę
sąsiadom i sami ich wyśmiewać.

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Na drzwiach wyryto mądrość tę, tradycję rodu, światła skrę, co prosto brzmi: kochajmy się.

 Życie to ciąg małych, kameralnych dramatów.

 Wydaję mi się, że w życiu nazbyt często tragedia goni tragedię.

 Jest mała różnica między unikaniem niebezpieczeństwa a rzucaniem się na oślep w jego ramiona.

 Kiedyś może znajdziesz coś,
dlaczego warto żyć przez całą wieczność.

 Lepszy nowy wzór, niż łatanie dziur.

 Tak już jest z marzeniami, życie podcina im skrzydła.