Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.

 Przełknęła łzy, a ból zamknęła w głębokiej szufladzie gdzieś na dnie serca.

 Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści.
- Bo rzeczywistość nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.

 Teraz żyłem już w świecie, w którym umarli tańczą.

 Za dużo wywołała emocji i uczuć niemożliwych do wyciszenia, do stłumienia.

 (...) wiele cię czeka łez i bólu, bo za najwyższe szczęście trzeba zapłacić.

 Nic tak człowieka nie prześladuje jak słowa, których nie wypowiedział.

 Świat zaczyna się i kończy w tobie samej. Ot i wszystko.

 Śmiech oświetla życie. Jest jak lampa. Bez niego jest ciemno, duszno i ciasno, nawet wówczas, gdy świeci słońce.

 Dokądkolwiek byśmy nie szli - zawsze idziemy tylko ku śmierci.