Nie znam wielu wyciszonych ludzi.

 Czym jest człowiek, jeśli nie okruchem najmniejszej gwiazdy, przeniesionego w serce matki. Czym jest człowiek, jeśli nie kawałkiem nieba, zesłanym na ziemię, by błąkać się po niej jak cień.

 Każdy człowiek zna prawo swojej ziemi i swojej woli, ale nie zna prawa Bożego, bo się nie zastanawia, ani też nie myśli, ile nieskończoności w każdym z nas.

 Nie można myśleć o tym, co będzie potem. Są rzeczy, o których lepiej po prostu nie myśleć.

 Szybko się przekonasz, że
uroda to tylko powierzchowność,
a szpetota sięga do szpiku kości.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 Życie to gra hazardowa dla odważnych. Musisz być gotów zaryzykować w imię nagrody.

 Takie właśnie szczęście
jest chyba największe, kiedy nie
potrafi się podać tylko jednego powodu.

 Cóż chcesz? Człowiek nie może być nieustannie tragiczny.

 Przemijanie, śmiertelność, upływ - te rzeczy, które wydają się tak bezlitosne. Ale pamiętaj, że są ostatecznością. Bez nich wszystko byłoby niekończącym się stojakiem.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.