To byłby dla mnie zaszczyt, gdybyś złamała mi serce.

 Znasz moja zasadę: idź na całość albo idź do domu.

 (...) tylko w naszych czasach tak się o miłości nie mówi.

 Jest się tylko tym, co się pamięta.

 G.S.P. Dibbler lubił wstawać o
pierwszym brzasku, na wypadek gdyby
nadarzyła się okazja sprzedania tego, co bóg daje.

 Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 Rodzimy się ze złudzeń i śmierć też jest tylko przejściem z jednego złudzenia w inne.

 Gdy pomagasz potrzebującemu, nigdy nie oczekuj nagrody. Sama wróci gołąbkiem.

 Nie ma we mnie nic oryginalnego,
jestem zbiorowym dziełem
wszystkich, których w życiu poznałam.

 Każdy ma jakąś słabość, bez względu na to, jak bardzo stara się ja skryć przed światem.

 Samotność nie jest naturalnym stanem; wszystko wokół występuje w parach – poduszki w sypialni, palniki w kuchence, a nawet baterie w latarce. Samemu może i dobrze się mieszka, ale zasypia fatalnie.