Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego ...
Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.
Bo ból był czymś wspaniałym, rozkosznym, pięknym, chociaż strasznym.
Jesteś nie tam i nie tutaj. Jesteś podróżnikiem.
Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć.
A gdybym już nigdy nie musiała przebywać w ciszy, smutek nie miałby do mnie dostępu.
Tamto polowanie było całe dni temu. Bardzo prawdopodobne, że już o tobie zapomniał.
Tak to już jest z odległością: albo
sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.
Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.
Przeciwieństwa nie tylko się przyciągają. Płoną żywym ogniem i spopielają całe miasta.
Niektóre kłamstwa rodzą się z miłości.
Ludzie zazwyczaj twierdzą, że woleliby umrzeć zimą, żyjąc pośród śniegu, niż na słońcu na pustyni, ale nie mówią tak po przeżyciu obu.