Wspomnienia wywołują ból, najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.

 Jednak to nie ból fizyczny był dla mnie najgorszy, ale zbolała dusza.

 Tłumaczenie się jest oznaką słabości.

 Wszyscy jesteśmy pielgrzymami, którzy podróżują wzdłuż ścieżki zwanej życiem. Przechodzimy przez słońce, deszcz, wiatr, śnieg, dzień i noc, zawsze maszerując w kierunku niewiadomej destynacji.

 Każdy ma swoją mroczną tajemnicę.

 Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Kocha się nie za cokolwiek, ale pomimo wszystko kocha się za nic.

 Chaos był zawsze naturalnym stanem wszechświata.

 Można kochać kogoś bez wzajemności, dopóki jest wart uczucia. Dopóki zasługuje na miłość.

 Mury wznosi się nie bez powodu.
Wyrastają nie po to, by nas powstrzymać.
Wyrastają po to, by nam pokazać, jak
bardzo czegoś pragniemy.