Generał był przeciwny małżeństwu swojej córki z pułkownikiem Moodusem, ponieważ ...

 Wszyscy i wszystko może nas zdradzić. Nawet nasze własne serce.

 Wszyscy jesteśmy pielgrzymami, którzy podróżują wzdłuż ścieżki zwanej życiem. Przechodzimy przez słońce, deszcz, wiatr, śnieg, dzień i noc, zawsze maszerując w kierunku niewiadomej destynacji.

 (...) każdy z nas robi rzeczy, o których nigdy nie pomyślałby, że jest do nich zdolny.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Czas jest cennym skarbem, który posiadamy, ale jest skarbem dziwnym i paradoksalnym. Im więcej z niego marnujemy, tym więcej nam go zostaje.

 Teraz wspominała męża z uśmiechem, wdzięczna, że przez pewien czas był częścią jej życia....

 Jedni przestaną nas kochać, a drudzy się z nami ożenią.

 Wygląda na to, że pod
kierunkiem Plutarcha i Fulvii
zdołałam osiągnąć dno i zapukać od spodu.

 Wygrałeś wojnę, teraz musisz jeszcze wygrać pokój!

 Jestem jakaś taka inna. Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.