Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.
Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.
Droga jest celem.
Każde zmartwienie w końcu się zużywa.
Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.
Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.
Ból krzywdy rozchodzi się i rośnie, i wreszcie rozrywa to, co dobre.
Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.
Sami kreujemy własny los
i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.
Nie jestem ładna. Nie jestem
piękna. Jestem promienna niczym słońce.
- To zabawne, jak może ci się wydawać, że coś mówiłaś, chociaż naprawdę nigdy tego nie
zrobiłaś. - Jest też zabawne, kiedy wydaje ci
się, że coś słyszałaś, chociaż wcale tak nie jest.
Nawet jeżeli nie wierzy się w Boga, to ma się o nim jakieś wyobrażenie.