Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.

 Droga jest celem.

 Każde zmartwienie w końcu się zużywa.

 Moja przeszłość jest smutna, teraźniejszość to katastrofa, na szczęście nie mam przyszłości.

 Bo podobno w tych snach są pociągi, a
w nich pełno wolnych miejsc, i są okręty, które chcą nas zabrać w długi rejs.
A tutaj jest tak smutno i tak zwyczajnie.
A raczej niezwyczajnie smutno.

 Ból krzywdy rozchodzi się i rośnie, i wreszcie rozrywa to, co dobre.

 Ale może powinniśmy
kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Sami kreujemy własny los
i to, czy będziemy żyć ciekawie, zależy przede wszystkim od nas.

 Nie jestem ładna. Nie jestem
piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 - To zabawne, jak może ci się wydawać, że coś mówiłaś, chociaż naprawdę nigdy tego nie
zrobiłaś. - Jest też zabawne, kiedy wydaje ci
się, że coś słyszałaś, chociaż wcale tak nie jest.

 Nawet jeżeli nie wierzy się w Boga, to ma się o nim jakieś wyobrażenie.