Wymykają mi się słowa, jakich umysł jeszcze nie zaakceptował.

 Cały świat jest sceną, a my tylko aktorami. Każdy występuje na scenerii, gdzie stacja zycia determinuje jaki kostium założymy. Właściwie to niema różnicy, czy jest się królem, czy żebrakiem. Ostateczny efekt to zasługa tylko i wyłącznie jednego aktora.

 Ile milczenia oznacza samotność?

 Wszystko, co zdarza się raz, może już się
nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza
się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.

 W świecie zaludnionym szczęśliwymi ludźmi nawet nieszczęśliwym żyje się szczęśliwiej.

 Przedmioty są jak lustra, w których obserwujemy proces naszego przemijania.

 Najtrudniejsze jest trwanie w poczuciu szczęścia.

 A tęsknota za tym, czego nie można
mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 (...) najprawdziwsze szczęście unosi się na powierzchni kryjącego się pod nim smutku.

 - Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.

 Chociaż prawda to piękno, jednakże piękno nie musi być prawdą.