Przez rodziców i zasrana szkołę człowiek ma później prawie bez ...

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Myśl ta była jak mała czarna chmurka, której nie chciał rozwiać żaden wiatr.

 W jednym pytaniu zawierać się może więcej prochu niż w tysiącu odpowiedzi.

 Jeśli nie chcesz mojej
zguby, krokodyla kup mi luby!

 Gniew odwraca uwagę
od wszechogarniającego smutku.

 Szata nie zdobi człowieka, ale swoje robi.

 - Już jestem twój. Co ze mną zrobisz?
- Ukryję cię tam, gdzie nie spotka cię nic złego.

 Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Nie mogłam jeść, i to nie z obawy
przed utyciem, ale dlatego że dusił mnie
ten chory, smutny świat. Wypełniał mnie
i nie pozostawiał miejsca na jedzenie.

 Ten, kto chce wspiąć się na szczyt góry, nie może cofać się przed jej wielkością.