Myśl wielka zwykle usta do milczenia zmusza.

 Smutek nie jest w dobrym tonie, należy być znudzonym.

 Teraz świtało, a ja wiedziałem, że ten dzień będzie pierwszym dniem mojego nowego życia. I chociaż bałem się cholernie, poczułem, że jednak był w tym jakiś sens, żebym pojawił się na tym świecie. Bo urodziłem się po to, aby spotkać ją.

 - Mrok hartuje ducha, chłopczyku: albo nauczysz się z nim żyć, albo zwariujesz.

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

z książki "Berek"

 Człowiek zawsze w końcu dociera do punktu, w którym rzeczy nie można dłużej odkładać na później, nie można być słabym przez jeszcze jeden dzień i obiecywać sobie, że jutro zacznie się inne życie.

 Żadna walka nigdy jeszcze nie
udowodniła, że ktoś ma rację lub że jej nie ma.

 Powietrze tu dookoła ma w sobie coś pradawnego.

 Trudne sprawy stają się tylko trudniejsze, kiedy się je odkłada.

 Codziennie trochę śmierci. To zajmuje czas.

 Cisza nie jest nigdy
całkowitym brakiem dźwięków.