Nigdy nie można uwolnić się od świata, a dzielić z ...

 -Kolacja!- w drzwiach biblioteki stała
Isabelle z łyżką w ręce. - Dobry Boże, nadeszła chwila grozy- mrukną Jace.

 Ucz swoje dzieci milczeć. Mówić nauczą się same.

 Potarłam oczy, żałując, że nie mogę się położyć i spać przez następne 10 lat.

 Nienawidziłem poranków. Przypominały, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.

 Życie to gra hazardowa dla odważnych. Musisz być gotów zaryzykować w imię nagrody.

 Praca na świeżym powietrzu zawsze daje posmak wolności i niezależności.

 - Hej, ehm, przepraszam, że zawracam ci
głowę, ale szukam przyjaciółki - mówi.
- Nie widziałaś jej? Taka drobna, ciągle
płacze, dużo mówi uczuciach. - Zamknij się, Kenji. - Czekaj! - woła. - To ty.

 Miłość zawsze mówi więcej o tych, którzy ją odczuwają niż
o tych, którzy są jej obiektem.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później
nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 A z pustką, którą w sobie
nosisz, gdzie do tej pory zaszłaś?