Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.
(...) odwaga to pokonywanie strachu. Każdy czegoś się boi.
Czytanie to najlepsza kuracja upiększająca!
Kiedy patrzysz w otchłań, otchłań także patrzy na ciebie. Gdzieś w otchłań poprowadziła go ta sprawa. Niczym przynęta na haczyku, z której nie dało się już zsunąć.
Naszliście niewłaściwą wiedźmę.
Lepiej się nie odzywać. Zamknąć buzię, stulić pysk, ani mru-mru. Całe to gadanie w telewizji o sztuce porozumiewania się i wyrażaniu uczuć to bujda. Nikogo tak naprawdę nie obchodzi, co masz do powiedzenia.
Artysta to świadomość, która stara się zaistnieć.
Niech inne kraje prowadzą wojny, ty, szczęśliwa Austrio, żeń się.
Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.
Nigdy nie jest tak źle, jak się zdaje.
Takie jest życie. Ludzie są mili tylko wtedy, kiedy węszą jakąś korzyść.
