Ten człowiek był zupełnie inny. Wyglądał jak posłaniec samego Szatana.

 Tak, zakochałam się. Ale nie wiedziałam,
że to tak nieznośna choroba.

 Trzeba być wrażliwym [...] inaczej nie ma się żadnej wartości jako człowiek.

 Czasami zapominam, jak się oddycha.

 Wyciągnęła do mnie rękę,
nie wiedziałem co mam zrobić, więc połamałem jej palce swoim milczeniem.

 Kobieta, jako ludzka istota, nie może się składać wyłącznie z jednego fragmentu.

 Nie mają Ci kogo zabrać, jeśli nikogo nie masz.

 Ucieczka bywa kosztowna, ale czasem jest bardziej potrzebna niż oddech.

 Ludzie są jak książki. Na początku oceniamy je po okładce, a potem, gdy zaczynamy czytać, zauważamy, że liczy się to, co ukryte jest pomiędzy stronami.

 Logika zabija życie.

 Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane?