I niech Bóg da (...), żeby już zawsze tak było... ...

 A z miłością można żyć nawet bez szczęścia.

 Niektórzy ludzie są taktowni. Inni mówią prawdę.

 Bo czymże tak naprawdę jesteśmy,
jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?

 Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 Z wodą nie ma żartów. Z wodą, z ogniem, z przeznaczeniem.

 Widocznie dodatkowa dawka humoru
to far, który dostaje się od Boga razem z kalectwem, chorobą, albo inną ułomnością, dar, który pomaga nieść ten ciężar.

 Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.

 Dojrzałość nie wyraża się gotowością na śmierć za słuszną sprawę, ale pokornym życiem dla niej.

 Dzielni ludzie zawsze mają jakieś blizny.

 Życie to nie jest proces doskonalenia się, tylko bezustannego odkrywania siebie. Rozwijaj rzeczy nieznajome, nieznane; da to nowy wymiar twojemu byciu. Jednak nawet wtedy nie myśl, że już wiesz wszystko. Wielkość jest bezbrzeżna.