I niech Bóg da (...), żeby już zawsze tak było... ...

 Ludzkość nie wymaga byśmy
byli szczęśliwi. Najpierw przetrwanie, potem, jeśli się uda, szczęście.

 Na przekór wszystkiemu, co odbiera siłę. Na tym właśnie opiera się dobre życie.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem.

 Trzy grupy osób wykazują się
kreatywnością: pijani, zakochani i biedni.

 To straszne uczucie, gdy męczą cię myśli, które odmawiają ułożenia się w zdania.

 Widok piękna jest zawsze bolesnym przeżyciem.

 Jestem jakaś taka inna. Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.

 Musimy zacząć iść, zanim zaczniemy biec.

 Ludzie są zabawni, ale tylko przez chwilę i przy specjalnych okazjach.