
Nie mam czego żałować ani się po czym pocieszać. Mam ...
Nie mam czego żałować ani się po czym pocieszać. Mam na tyle ambicji, że nigdy nie pozwolę sobie pokochać człowieka, który by -mnie nie kochał.
Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.
Kiedy się wiele w życiu wycierpiało, każde dodatkowe cierpienie jest jednocześnie
czymś nie do zniesienia, i błahostką.
Samotność tworzy dziwne labirynty.
Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to,
czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.
Zobacz, oto jest Nic, które zawiera nieskończoną liczbę wymiarów wszystkiego.
Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.
...celem jest pisać wystarczająco ciekawie, żeby móc konkurować z piwem.
Mam w głowie zamęt; znacznie większy niż myślisz. Ciemny, zimny zamęt..
Dzisiejsze doświadczenia są jutrzejszymi wspomnieniami.
Niegodna śmierć jest tylko wtedy, kiedy się próbowało przeżyć cudzym kosztem.