Złote Myśli Osobistego Rozwoju

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

 Rzeczywistość to za mało, żeby zainteresować
ludzi. Rzeczywistość to wszyscy mają na co dzień.

 Rozumiem, że nie da się
uciec przed przeznaczeniem. Niepotrzebnie próbowałam.

 - Już jestem twój. Co ze mną zrobisz?
- Ukryję cię tam, gdzie nie spotka cię nic złego.

 Także miłość potrzebuje czasu, by dobrze ją trawić.

 Życie jest za krótkie, żeby tracić czas na nienawiść.

 Nie czas żałować kapusty, gdy płonie las.

 Nie ma takiego miejsca, które sen mógłby nazwać własnym.

 Ciemność. Niewidzialne dla niektórych, straszne dla innych. Ale dla mnie jest to przystanek. Ciemność to miejsce, w którym zasłaniam swoje słabości, ukrywam swoje błędy, chowam swoje tajemnice. Ciemność jest moją tylko. Ale w mroku jest też światło. Drobne iskry nadziei, które tańczą, mrugają i szukają drogi. Jest to światło, które pokazuje mi, że nawet w najciemniejszej nocy, zawsze jest miejsce dla światła.

 Koniec końców od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok.