Złość oślepia wojownika i sprawia , że popełnia on głupie błędy.
Czas jest jak rzeka, która zmywa to, co powierzchowne, lekkie, płytkie; pozostawia tylko to, co prawdziwe, co głębokie, co cenne.
Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.
Czułam się bardzo samotna przy nich wszystkich.
Bo jak długo można tęsknić za człowiekiem, o którym wiesz, że już nigdy do ciebie nie wróci?
(...) ona zaś czuła, że w żadnym miejscu na świecie nie byłoby jej tak jak w jego ramionach.
Życie to parkiet taneczny, a każdy kto odchodzi zostawia na nim ślad.
Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?
Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.
Prawdziwy ludzki charakter ujawnia się dopiero w sytuacjach skrajnych; zwykle trzeba na nie czekać, bo one zwlekają jak koniec świata.
