Sztuka bycia optymistą

 Normalność nie jest kwestią statystyki.

 Nie ma na świecie samotniejszego uczucia niż brak zrozumienia. Rozmawiasz, a ludzie patrzą na ciebie, jakbyś mówił w zupełnie niewiadomym im języku.

 Nie można żyć szczęśliwie na brudnopisie, trzeba wziąć czyste płótno i zacząć od nowa.

 Od podłogi do sufitu książki wypełniały półki. Myślałem, że książki są martwe, że są jedynie skórą rzeczywistości, nieskończonym sumptuariuzem, porządkowym indeksem wszechświata, ale one tez były żywe, cicho oddychały, gdy światło gasło.

 Kolejna żelazna reguła życia: "Jeśli czujesz, że muszisz się urżnąć, absolutnie nie możesz sobie na to pozwolić

 Miłość, żeby to tak podsumować, ma prędkość światła; rozstanie – prędkość dźwięku.

 Każdy problem wygląda
jak gwóźdź, gdy pierwsze, co
przychodzi ci do głowy, to młotek.

 Życie to nie jest szereg odtrąconych możliwości, lecz szereg podjętych prób. Przeciwności dolę, braku albo straty można przekuć w cierpliwość. Omiot napięty ich siłą staje się twierdzą.

 Moje życie to ziemia wyschnięta od słońca i pragnienie morza.

 Nie ma złego bez dobrego, ale tego drugiego jest naprawdę niewiele.