Sztuka bycia optymistą

 Teraz zwinęła się niczym zmęczony wąż, który odpoczywa.

 Tęsknię za tą dziewczyną, którą byłam
przy niej, tęsknię za tymi wszystkimi ludźmi, którymi byliśmy. Już nigdy nimi nie będziemy. Ona zabrała ich wszystkich ze sobą.

 To, co dla mnie jest radością, rozkoszą, przeżyciem, ekstazą i podźwignięciem
to świat zna i szuka chyba tylko w poezji, w życiu zaś uważa za obłęd.

 Kobiety! Pójdą za każdym, który nosi w sobie coś,czego nie są w stanie pojąć, choćby to miało doprowadzić ją do zguby.

 Samemu to i palić, nawet umierać nudno.

 Nie wiem, kim jestem, ale cierpię, gdy zostaję zniekształcony, oto wszystko.

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Przejmuj się tym co myślą inni, a zawsze będziesz ich więźniem.

 I poprosił, bym pozwolił mu odejść, gdyż urodził się po to, by o nim zapomniano.