Na początku człowiek się rodzi. Ale nie sam. Z każdym człowiekiem przychodzi na świat druga istota, która mu towarzyszy.
To koniec miłości, myślała. Być z kimś i czuć taką samotność, jakby obok nie było nikogo.
Czy można umrzeć z tęsknoty i rozpaczy? Czy można rozpaść się na kawałki i nadal żyć?
Tak zasypiamy - jego wargi na mojej szyi, moje serce w jego dłoni.
Właśnie to, że mówię
głupstwa, czyni mnie człowiekiem.
Pożerasz ją wzrokiem.
Aż dziwne, że my możemy
ją jeszcze zobaczyć.
Jak to jednak miło pomyśleć, że tylko człowiek może być draniem.
Intuicja to nieuświadomiona wiedza.
Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.
Jest miłosierdzie w zapomnieniu, ale także w pozwoleniu by o nas zapomniano.
