Ufaj tym, którym pomogłeś, bo oni też ci pomogą.
Nikt nie lubi, kiedy jego
świat rozsypuje się na kawałki.
Kochanka to takie głupie słowo -
mawiał. Nie potrafiłbym tak mówić o
mojej dziewczynie. No więc musieliśmy
się pobrać, żebym ją mógł nazywać żoną.
Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.
Nigdy we dwóch nie strzelać do jednej źwierzyny.
[…] oszałamiało go uczucie własnego znaczenia i własnej ważności.
To już byłby koniec tego zasranego świata - powiedział wtedy - gdyby ludzie podróżowali pierwszą klasą,
a literatura wagonem bagażowym.
Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...
Potężna siła upartej codzienności.
Nie zaczynaj dzisiejszego dnia od rozpamiętywania wczorajszych zmartwień!
