Większość ludzi ma tyle szczęścia, na ile sobie pozwoli.

 Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.

 Zawsze powtarzałem, że jest w nim więcej niż wzrok potrafi dostrzec.

 Pozwoliłaś mi się wprawdzie pocałować, ale nigdy mi nie ufałaś.

 Droga kończyła się - niczym dziewictwo - dość niespodziewanie i całkowicie nieodwołalnie.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Jesteśmy opuszczeni jak zabłąkane dzieci w lesie.
Kiedy stoisz przede mną i patrzysz na mnie, co
wiesz o moich bólach i co ja wiem o twoich?
A gdybym padł przed tobą na kolana i płakał, i opowiadał, co wiedziałbyś o mnie więcej niż
o piekle, które ktoś określił ci jako gorące i straszne? Już dlatego my ludzie powinniśmy stać naprzeciw siebie tak zamyśleni i współczujący,
jak przed wejściem do piekła".

 Ja nie jestem żaden Polak, ja jestem tutejszy.

 Tak, kocham cię. Bardziej niż wczoraj i mniej niż jutro.

 ...kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

 Był każdym tylko nie sobą.