Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.
Los to coś, co się wspomina, gdy już minie, a nie poznaje się naprzód.
To, o czym chcemy zapomnieć, ciąży bardziej niż to, co analizujemy.
Nie chodzi o to, by zapomnieć (...), ale by umieć wspominać.
Człowiek nie rozwija się, słuchając innych. Dzieje się to, kiedy sam działa i doświadcza różnych rzeczy.
Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.
jestem pewna, że kiedyś żyłam w innym świecie, powraca wciąż ten sen-Ty przychodzisz obok mnie, przez morze biegne [...] po twarzy słońce gładzi. La la laj po cichu...
Jak będziesz siedział zbyt długo w tej dziurze, dziura zamieni się w grób.
Obojętność może być sposobem uniknięcia bólu.
Moja cykliczność jawy i snu nie ma nic wspólnego z dobą.
Owoc dojrzewa i spada. Człowiek czasami musi upaść, aby dojrzeć.
