Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.
I choć każdy z nas ma swoją własną wolę, jesteśmy wszyscy razem z tą samą prędkością unoszeni w dół strumienia czasu.
Czasami twoje oczy widzą coś, czego mózg początkowo nie rejestruje. Podnosisz gazetę, a w twojej głowie pojawia się zdanie, którego jeszcze nie przeczytałeś. Wchodzisz do pokoju i zdajesz sobie sprawę, że coś stoi na niewłaściwym miejscu, zanim zdążysz dokładnie wszystkiemu się przyjrzeć.
Czas robi swoje, wymazuje nawet pamięć o ludzkich cierpieniach.
Nie mogę sobie zdać sprawy, co się ze mną stało, czy w istocie jestem nienormalny, czy po prostu zboczyłem z wytkniętej drogi i szaleję (...).
Zdecydowanie wole samotność niż poczucie utraty siebie, zdrady siebie.
Musisz zachować wolność, w niej bowiem kryje się twoja prawdziwa potęga i moc: zdolność podejmowania wyborów niezależnie od woli przywódców i królów.
Czasami wydaje się, że wszechświat chce zwrócić na siebie uwagę.
Odwaga to nie brak strachu, lecz umiejętność jego przezwyciężenia.
Wszystko trzeba odkryć samemu. I również przejść przez to zupełnie samemu.
