Dziś jednego człowieka od drugiego dzieli mur. Nie ma lekkich, żartobliwych uwag, które świadczą o krytycznej, niezależnej myśli. Każdy zajęty jednostkowym losem (...). Dominuje fatalizm bierności. Ale społeczeństwo jest zagadką. Czasem mała iskra powoduje pożar.
Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.
Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.
A potem zacznę żonglować śnieżkami w piekle.
Kocham cię.(...) - Ja ciebie też, jednak czasami miłość nie wystarczy.
Miał ochotę wyjść ze swego życia tak, jak się wychodzi z domu na ulicę.
Być może każdy, kto wciela się w jakąś postać, staje się w końcu tym, kogo udawał.
Z morderstwem jest jak z życiem; i jedno, i drugie jest nieprzewidywalne.
Młodzież zawsze się buntuje, to naturalne. Sprzeciwiają się temu, co stare, burzą to, co zastali, chcą budować nowe. Chcą zmienić oblicze świata.
Nie tak szybko. Najlepsze jeszcze przed nami.
Miała na myśli deser. Tak samo można podchodzić do życia.
Miłość ma wpisane w siebie cierpienie.
