Zło jest równie kruche co głupie.

 Zabijam się, bo czuję, że jestem nieśmiertelny(...).

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?

 Jestem powołana do macierzyństwa.

 Jak można przechodzić koło drzewa
i nie być szczęśliwym, że się je widzi? Rozmawiać z człowiekiem i nie być szczęśliwym, że się go kocha?

 Tajemnica piękna kryje się w oku obserwatora.

 Dusza jest dla humanistów, ja jestem inżynierem.

 Zadurzyć się to stworzyć sobie w sercu czyjś wyidealizowany obraz.

 To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.

 Najgorzej, kiedy sama nie wiesz co czujesz.

 Materia nie jest niczym więcej niż uwięzioną energią.