- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Słowa. Jego życie zdawało się z nich utkane. I życie, i śmierć.
Nikt nie kocha, tak jak my kochamy, nikt nie cierpi, tak jak my cierpimy.
Jeśli myślisz o jakiejś osobie,
to ona zawsze będzie w twoim sercu,
w tajemnicy przytulając cię, żebyś był
szczęśliwy. Tak właśnie jest z miłością.
Ta druga osoba nie musi być koło ciebie,
żebyś ją czuł.
Tęcza, to obietnica Boga, że nie będzie już padać.
Każdy człowiek potrzebuje czasem poczuć, że rodzi się na nowo.
Nie ma rzeczy niemożliwych. Tylko są trudne.
Kości zostały rzucone.
Tak jak ziemia kryje w sobie te wszystkie tajemnice, tak i każdy z nas nosi w sobie wszelkie odpowiedzi, nawet te, do których pytań nigdy nie poznamy.
Jak się nie ma celu, wszystko się rozlatuje, rozłazi. Trzeba mieć dokąd iść.
Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.
