- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Z samym sobą nie mam nic wspólnego.
Przyjaźń czyniła człowieka bezbronnym i wystawiała go na atak.
Przygotowałam się na najgorsze i wiem już, że się nie pozbieram, gdy nadejdzie.
Daj Boże, żeby wszystko bolało tylko tak, jak uderzenie w twarz.
Nie chcę miłości, która pochodzi od czarów. Jeśli nie mogę go dostać bez nich, to znaczy, że jestem zbyt słaba, nie warta go.
Miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.
Ale pamiętaj, że to, co robisz i kim jesteś, będzie Ci ciążyło na sumieniu przez całe życie. Wszystko, czego jesteśmy teraz świadkami, to zaledwie początek. Pewnego dnia będziesz musiał spojrzeć sobie w twarz.
Wielkie rzeczy osiąga się wielkim kosztem.
Nie bój się rzeczy, które może nigdy się nie wydarzą.
Jak możesz nie wiedzieć gdzie jest serce? Tyle ich przecież złamałaś...
