- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Gdyby mózg było widać, to dziewczynki by go sobie tapirowały.
Reguły wojny mówią, że nie ma reguł.
Moja mama uwielbiała sezon pożarów. Kazała mi decydować, co bym zabrała uciekając. Mówiła, że ludzie dzielni nie zabraliby nic.
Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.
Nigdy więcej nie zrezygnuję z własnego domu.
Człowiek żyje tak długo, jak długo go ktoś wspomina.
W najcięższych chwilach Bóg stawia na naszej drodze najlepszych ludzi.
Ziarnko do ziarnka, aż zbierze się miarka.
Wszystko, co ma formę, może zniknąć w jednej chwili.
Uważam, że jestem warta więcej.
