- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
[...] miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.
Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.
Nawet jeśli ona była jedynie ideą, ta idea mnie pokrzepiała.
Problem jest problemem tylko wówczas, gdy myślisz, że nim jest.
Aby oszukać innych, trzeba najpierw oszukać samego siebie.
Prawdziwym ślepcem jest ten, kto nie chce widzieć.
Nie czuje się ani szczęśliwa, ani nieszczęśliwa i tego nie może dłużej znieść.
To całkiem ludzkie, wierzyć, że w innym miejscu i czasie było lepiej niż tu i teraz.
-Nienawidzę ich - odparł. -
Ale próbuję nienawidzić wszystkich. W ten sposób nie ryzykuję,
że pominę kogoś,
kto na to szczególnie zasługuje.
Przemoc tkwi w głowach ludzi, a nie w zaciśniętych pięściach.
