- Życie ludzkie wypełnia samotność, bieda, podłość, cierpienie i przemijanie - recytował komandor. - Wszyscy żyjemy krótko, ale jeszcze krócej ci, którzy okradają swoich przyjaciół.
Przypadkiem to cię może ciężarówka potrącić.
Pamiętał o morzu ogromnym, co nocą adamszkową darło ciasne hełmy obroże dzikie zęby irysów.
Nadzieja błyszczy w sercu durnia.
Widać po słowie co u kogo w głowie.
Wszyscy jesteśmy sierotami. Sierotami burzy.
Jestem opętany przez wiecznie nienasycone demony dotyku.
Bardziej szeptał niż mówił. Jego słowa smagały mnie po szyi, spływały po plecach i piersiach, po brzuchu i udach. Jego małe błękitne oczka i słodki uśmiech paraliżowały mnie.
Nadzieja - to czas bez pożegnań.
Mówią, że u ludzi miłość przypomina śmierć.
Samotność to żałosny, zgorzkniały towarzysz.
