Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Ponad gór omglony szczyt
Lećmy, zanim wstanie świt,
By jaskiniom, lochom, grotom
Czarodziejskie wydrzeć złoto!

 Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...

 Przeszłość się nie liczy. Ludzie przy niej trwają, bo to pozwala im zamykać oczy na teraźniejszość.

 Kobiety bawią się swoją urodą jak dzieci nożem. I ranią się.

 Uśmiech to bodaj najkrótsza droga do drugiego człowieka.

 Najtrudniejsza do przeżycia jest niepewnosć.

 Przyjaźń to nie słowo ani relacja... To cicha obietnica, która mówi: byłam, jestem i będę przy Tobie w każdej chwili w której będziesz mnie potrzebować.

 Najbardziej jesteśmy narażeni na cierpienie, gdy kochamy.

 Wszystko, co udaje ci się zdobyć, to tylko kolejna rzecz, którą stracisz.

 Miłość do pracy może być platoniczna. Nazywa się ją wówczas lenistwem.