Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Dla niej rzeczywistość zatraciła swą realność.

 
Płaczący człowiek działa na bliźnich jak wypadek samochodowy. Nie można od niego oderwać wzroku.

 Umierasz i nie wiesz dlaczego.

 Kłamstwo - to rzecz pożyteczna, gdyż wiedzie do prawdy.

 Potępianie bez dochodzenia jest szczytem głupoty.

 Zadurzyć się to stworzyć sobie w sercu czyjś wyidealizowany obraz.

 Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się powrotem.

 Większość miłości przemija. Niektóre JEDNAK trwają.

 Tajemnica piękna kryje się w oku obserwatora.

 Być spadającą gwiazdą w czyichś marzeniach i spełniać każde życzenie.