Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś w życiu spieprzył.

 Redukowanie żywego człowieka do wyobrażenia o nim jest formą przemocy.

 Nie szukasz, synu, miłości, a ona daje ludziom skrzydła.

 Zrobiła trudną, niebezpieczną rzecz: zerwała maskę i pokazała światu swoją prawdziwą twarz.

 Wiedza to potęga.

 Przeszłość to przeszłość, nie ma co zawracać sobie nią głowy. Dość problemów dostarcza teraźniejszość.

 Człowiek głodny nie filozofuje.

 Nie musisz być silna. Musisz być mądra. Musisz poznać siebie i ufaj tylko tym, którzy są godni.

 (…) najgroźniejszy jest ten, który nie ma już nic do stracenia.

 Bo życie jest piękne i tylko jedno, nie chce widzieć zła, chce widzieć to właśnie piękno.