Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.
Opowieść to mapa, która stała się terenem.
(...) wszyscy myśleli, że ja się na kobietach świetnie znam. Ale przecież to absurd! Pokażcie mi kogoś kto zna kobiety?! Przecież ich nie da się niczym ogarnąć!
Czymże jest, Wilhelmie, sercom naszym świat bez miłości? Tym zapewne, czym byłaby bez światła latarnia magiczna. Ledwo wstawisz w nią lampkę, natomiast jawią się na białej ścianie barwne obrazy! A choćby były one tylko przelotnymi złudami, to jednak są nam szczęściem, stoimy jak młodziki
i z zachwytem patrzymy
na to cudowne zjawisko.
Bóg jest we wszystkim, co nas otacza, trzeba go przeczuwać, przeżywać.
Nie da się zmienić przeszłości.
Można jedynie wyciągnąć z
niej naukę.
Życie... każda jego sekunda... to wszystko, co mamy.
Sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu.
Jesteście wszyscy topielcami. Zrozpaczeni, że utraciliście grunt pod nogami, chcielibyście pociągnąć za sobą innych, aby oni także pogrążyli się w odmętach
Ile dasz, tyle otrzymasz, czasem z najbardziej niespodziewanej strony.
Być może istnieje granica rozpaczy, jaką znieść może ludzkie serce.
