Była to noc, kiedy smutek może ogarnąć najweselszych ludzi, kiedy dla człowieka wrażliwego miłość staje się przedmiotem troski, nadzieja przeradza się w złe przeczucia, a z wiary zostaje zaledwie nadzieja .
Za każdym razem kiedy zabijasz, umiera część ciebie.
Trzeba zajmować się tym, co ma się przed sobą.
Po wszystkich ulicach miasta chodzili ludzie, ale nie mogłaby się czuć bardziej samotna, nawet gdyby na ulicy nie było nikogo.
Ci, których najbardziej kochamy, potrafią nas najbardziej zranić.
Możemy zaprzeczyć, że mieliśmy przeszłość,
ale nie możemy uciec przed jej bólem,
bo przeszłość jest jak mówiący cień,
który zawsze dotrzymuje nam kroku,
idzie z nami aż po grób.
Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.
Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali.
Przypadek rządzi naszym światem tylko wówczas, kiedy mu na to pozwalamy.
Nie można ciągle dostawać od życia, niczego w zamian nie tracąc.
A ci, którzy tańczyli, zostali
uznani za szalonych przez tych,
którzy nie słyszeli muzyki.
