Nie pozwalali mu czytać, więc umarł z głodu.

 Nawet jeśli ty straciłaś wiarę w marzenia, one wciąż wierzą w ciebie.

 Ja sam muszę nad czymś zapłakać.
Nad czymś konkretnym,
a nie tylko nad wspomnieniami.

 Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.

 Był spokojny; serce biło mu równo, jak człowiekowi, który zdecydował się na czyn niebezpieczny, lecz nieodzowny.

 Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.

 Piękne czyny mają tak wysoką cenę dlatego, że są rzadkie, gdy niegodziwość i obojętność bywają znacznie częściej motorami działań ludzkich.

 Marzenia potrafią być niebezpieczną rzeczą.

 Kochać to sprawić, by w drugim objawiło się nowe życie. To stwarzać na nowo.

 Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. Jak naturalne było, że się prosi, dostaje, dziękuje i odwzajemnia.

 Wszyscy jesteśmy mistrzami kiedy jesteśmy pijani.