Musimy pozbyć się życia, jakie zaplanowaliśmy, aby mieć życie, które ...

 ...tak jak zawsze nieodparty urok ma wszystko, co utracone, wszystko co zniknęło.

 Normalność wcale nie jest taka dobra, na jaką się wydaje.

 Może nie perfekcja życia, a jego chaos sprawia, że rzeczy nabierają znaczenia?

 Kto sieje wiatr, ten zbiera burze.

 Był przyjacielem, który zmieni się we wroga, aby pozostać przyjacielem.

 Serce to jeszcze za mało żeby kochać.

 Łatwiej jest stworzyć nowe
ciało, niż naprawić zniszczone.

 Nie zapomniał, nie, po prostu nie miał już czasu pamiętać.

 Życie jest jedno i krótkie, a płaci się za nie wiecznością...

 Wierzę, że wszystko ostatecznie musi mieć sens jakiś w ogólnej kompozycji życia.