Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,
którego nie można wyrazić łzami. Nie można
go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać
żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca
jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.
"(...) podobnie jej ciało pamiętało Jace'a.Pamiętało, jak smakują jego usta,jak stykają się z jej wargami,jakie są jego blizny pod jej palcami,kształt jego ciała pod jej dłońmi.Odepchnęła wszelkie wątpiwosci i przyciągnęła go do siebie(...)."
Bóg ukrył piekło w samym sercu raju.
Odwaga kryła się w zaskakujących miejscach.
[...] człowiek automatycznie się uczył, że wszystko, co wolno, jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.
Zabił się, bo kochał życie.
(...) jak to 'dziwnego'? Przecież w ETAP-ie wszystko jest dziwne.
Prawdziwą dziedziną Ministerstwa Pokoju jest wojna; Ministerstwa Prawdy - kłamstwa; Ministerstwa Miłości - tortury; Ministerstwa Obfitości - głód.
Niemożliwe jest zbudowanie solidnego fundamentu na piasku niepewności.
Może lepiej jest nigdy czegoś nie poznać, niż coś utracić.
