
To tylko prawdziwie piękne, co po latach wielu jeszcze się ...
To tylko prawdziwie piękne, co po latach wielu jeszcze się tak jak pierwszego dnia wydaje.
Wszystko zmieniło się tej nocy, kiedy zobaczyłam, jak płonący chłopak spada z nieba.
[...] nikt z nas nie może znieść ludzi mających te same wady, co my.
Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?
Jest we mnie teraz coś, pomyślał, co w każdej chwili może wybuchnąć łzami.
Większość ludzi nie jest w stu procentach dobra ani w stu procentach zła.
Czy mam panu dać każdą rzecz, o której pan powie, że ją lubi? Z pewnością lubi pan długie letnie popołudnia, ale chyba nie oczekuje pan, że zaraz jedno przyniosę?
Wiedzieć, że ktoś cierpi pod twoim dachem, to jak czuć swędzenie i nie móc się podrapać.
Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.
Poeta to taki, co umie władny sposób być nieszczęśliwy.
Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.